Friday, April 21, 2006

زبان بي نهايت

زبان بي نهايت

هنوز هم هي سرت را بالاي ستاره مي گيري؟
پشت اين آسمان باز آسماني ديگر است.
باز هم پر از ستاره...
پشت آن آسمان، باز آسماني ديگر،
پر از واژه و پري...
زبان بي نهايت، همين اختلاط اشاره و لبخند است.
تو چرا از خواب ديشبت، هي براي آينه سخن مي گوئي؟
آينه، تعبير همين معاني آسان ماست.
باور کن، باور کن، باور کن ... ...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home